De entreeprijzen van wedstrijden waar Sportclub Westervoort aan deelneemt, kunnen fors omhoog; er is elke week mooi, heel mooi voetbal, veel doelpunten en spektakel. Wel zouden er dan voor de wat oudere Sportclub-supporter gratis enalapril, valsartan of Béta-blokkers moeten worden verstrekt, want de spanning die dit met zich meebrengt kan ernstig hartfalen veroorzaken.
Zo ook vanmiddag. In de eerste helft speelden de bezoekers het thuisspelende Gendringen totaal van de mat. Na 5 minuten joeg Martijn een volley zo hard in de kruising dat de NASA blij was dat er een net in het doel hing. Anders was deze raket zeker in een baan om de Aarde beland. Drie minuten later ging Mounir op snelheid (Echt waar..!) alleen op de Gendringse doelman af en met een beheerst wippertje zorgde hij voor de 0-2. Hij stond ook aan de basis van de 0-3 want na 12 minuten werd door zijn onderschepping Brian in staat gesteld om ook te scoren. En toen na een half uur zelfs Pelle koelbloedig raak schoot, maakten de blauw-witten en hun aanhang zich op voor een middagje 'werken aan het doelsaldo'. Stelde Gendringen daar dan niets tegenover? Jawel, een speler torpedeerde Tycho en mocht van de scheids met rood vertrekken en één schot op het doel van Ronnie in de 35ste minuut. Alleen een te korte terugspeelbal van Jan, zorgde voor echt gevaar maar leidde niet tot doelpunt. Een vrije kopkans van Gerard aan de andere kant trouwens ook niet. En aan het afgekeurde doelpunt van Brian valk voor rust blijft een luchtje zzitten, maar wie maalde daar om. Het was vanmiddag smullen voor de fijnproever en de zon scheen.
Na rust werd er vanaf de aftrap weer naar hartelust gecombineerd door de mannen van Wim Bleijenberg en na 4 minuten trof Martijn de paal. Dat de mannen van Wim Pol uit de rebound de 1-4 maakten was een schoonheidsfoutje. Maar direct daarna moest keeper Ronnie handelend optreden om de 2-4 te voorkomen. Die viel echter na een kwartier in de tweede helft toch. Door knullig balverlies van Ugur kon een speler van Gendringen vanuit de middelcirkel uithalen en de bal over de Westervoortse keeper in het doel schieten. Vanaf dat moment sloop er onzekerheid in de ploeg. Het zal toch niet....? Tegen 10 man...? Maar de thuisclub had niks te verliezen en speelde met hart, ziel én hoge ballen voor de pot. En met succes want na 25 minuten stond het plots 3-4. Stelde Sportclub daar dan helemaal niets meer tegenover? Ja natuurlijk wel; diverse mooie aanvallen maar de bal wilde er niet meer in. De na lang blessureleed ingevallen Julian ging zelfs nog een keer alleen op de Gendringse doelman af, maar hij miste wedstrijdritme. En het doel. Maar hij was het ook die even later de eveneens ingevallen Sjoerd wist aan te spelen en tegen zijn inzet had de Gendringse goalie geen verweer, 3-5. Twee minuten later gevolgd door weer een doelpunt van de thuisclub, zodat de wedstrijd superspannend bleeft tot aan het laatste fluitsignaal van de goed leidende referee. Het laatste wapenfeit van de wedstrijd was een vrije trap ver in blessuretijd op de rand van het strafschopgebied, die keeper Ronnie ter nauwernood wist te pakken. En volgens de thuisclub áchter de doellijn. Maar in het tumult dat hierbij ontstond, floot de scheids gelukkig af. Sjonge...Pfoei.... Wat een knotsgekke wedstrijd!
Omdat per direct vv Doetinchem uit de competitie werd gehaald, is de stand nogal overhoop gehaald. De uitslagen van de wedstrijden van de Doetinchemmers tellen nu niet meer mee. Het blijft bloedstollend in de kop van 3B. Zondag 23 april thuis tegen Eldenia. Dat belooft weer wat....