Het is zondag 24 oktober 2021. Even terug op aarde Jonge Kracht – Westervoort 4-2
D-Day… Vandaag zou de wedstrijd zijn waar iedereen naar uitkijkt. Uit naar ‘De Rooien’ van Huissen Zand. Al jarenlang een van de kanshebbers op promotie; die verrekte 4e Klasse uit, een trapje omhoog. Eigenlijk in hetzelfde schuitje als ons. Tot nu toe ook de volle 100% aan punten binnengehaald, met, als we iedereen in het Betuwsche mogen geloven, echt wel een lekker voetballende ploeg met veel beweging, veel dynamiek, een switchend middenveld, goede buitenspelers met techniek en snelheid, een makkelijk scorende spits, en een solide verdediging, maar vooral een jonge, gretige ploeg. We konden het spreekwoordelijke borstje dus nat maken.
De trainingsweek vooraf was gewoon goed te noemen. Er werd scherp getraind, de sfeer was goed, en op de gebruikelijke pijntjes, blessures en andere voetbal gerelateerde spatjes na, had het er alle schijn van dat wij, wij van SC Westervoort, gunstig gestemd naar Huissen togen. Even los van de bouwperikelen, de Parijs-Dakar steppe wat ooit de trainingshoek was, de half opgetuigde nieuwe accommodatie, de vervallen oude gebouwen, en bijhorende Airborne mars naar het nieuwe hoofdveld, kunnen we niet anders zeggen, dat (als alles klaar is, Vitens tijd heeft, en de zonnepanelen geïnstalleerd zijn), de mannen uit Huissen echt een prachtig sportcomplex onder de kont hebben, waar een hoofdveld ligt die echt minimaal 3e divisie waardig is. Ze hebben dus nog even wat stapjes te maken. Maar, het eerste stapje zetten ze wel deze zondag.
Aan het eind van de rit was het Huissen wat juichte, en Westervoort wat toch enigszins aangeslagen het veld verliet. 2-1 met rust, 4-2 na 90+9 minuten voetbal of zoiets.
Was het slecht? Nee, helemaal niet. Was het goed? Soms, maar vaak ook niet. Lag het aan de opstelling, de beleving, de manier van spelen? Moeilijk te zeggen. Was Jonge Kracht dan echt veel beter? Nou, nee, maar ze gebruikten veel efficiënter dan wij de sterke punten die ze bezitten. We begonnen slap, te slap. Zoals de laatste wedstrijden wel vaker, en het had maar zo 1-0 binnen 15 seconden kunnen zijn. En er volgden nog wat redelijke mogelijkheden voor Jonge Kracht. Een snelle omschakeling, wisselen van kant met crossballen, variëren met steekballen, ze hebben behoorlijk wat wapens wat dat betreft. Dit resulteerde in 2 mooi uitgespeelde doelpunten, net na een fase waarin wij een aantal hoekschoppen kregen, en wat halve kansjes creëerden. Net voor rust, al dan niet buitenspel, na een goed lopende aanval met een briljant balletje van Tycho, weet Sefa de aansluiting te scoren. Niks aan de hand in feite, en alle tijd om het tij te keren in de 2e helft.
Brian komt erin voor Joey, om voor wat meer diepgang en snelheid te zorgen aan de rechterzijde. Jonge Kracht gaat iets meer rouleren op het middenveld, en het duurt even voor we wat grip hebben. Ze hebben wat kansjes, maar het lijkt erop dat wij toch wat meer controle krijgen, en tot een meter of 20 voor hun goal bepalen wij de wedstrijd. Maar het blijft lang 2-1. Na een kleine 20 minuten komt Boy voor Hein, en schuiven we langzaam door van achteruit, en proberen hoger op te gaan staan, en de flanken meer te bezetten. Dat gaat redelijk, maar echt grote kansen komen er nog niet. Tot het moment dat Sefa na een vlotte combinatie vrij komt in de zestien en de ruimte heeft om uit te halen. Helaas mislukt deze poging. En even later gebeurt dat waar Jonge Kracht zo goed in is. Interceptie, korte combinatie op het middenveld en een lange bal op hun rechtsbuiten, die binnendoor weg kan komen. 3-1 voor Jonge Kracht, en het duurt niet zo heel lang meer. Maar we geven niet op. En krijgen loon naar werken (want het was hard werken hoor…) Boy scoort na ruim 90 minuten de aansluitingstreffer, en de scheidsrechter laat godzijdank nog ff doorspelen. Zou het dan toch nog? Een paar momentjes in de zestien bij Jonge Kracht, maar niet meer dan dat… En weer staat de man met de hamer klaar voor ons. Op het middenveld wordt de bal verspeeld, en weer zoekt Jonge Kracht snel de diepte. Ronnie, die echt sterk keepte, haalt er nog uit wat erin zit, maar in 2e instantie weet de spits toch de voor Jonge Kracht beslissende treffer binnen te glijden. Terecht? Misschien wel, ze hadden wel de betere kansen, en komen snel gevaarlijk voor de goal. Maar, qua veldspel en spelopvatting was een puntje misschien wel verdiend.
Conclusie: een hele wijze les voor Westervoort, stof tot nadenken, verbeterpunten voor het team, spiegelmomentjes voor de spelers, maar ook eindelijk weer een echte voetbalwedstrijd gezien. Het gaat tussen dit kaliber ploegen om details, en uiteindelijk wint vaak de ploeg die daar het meeste oog voor heeft. Kunnen we hiermee leven? Uiteindelijk wel; verliezen is zuur, maar we ze komen nog een keer naar Westervoort, en een betere stimulans om zondag echt te gaan vlammen vanaf seconde 1 tegen Groessen, is er niet. Veld 3 is intussen gerold, dus we gaan ervan uit dat het matje van Veld 1 aanstaande zondag dermate goed geprepareerd is, dat ons geen enkel excuus meer in de weg staat om te laten zien dat Naederhuyse een onneembare vesting is…