Een stormachtige wind, verschrikkelijk veel regen en een enorm felle tegenstander, dat waren de elementen die Westervoort moest trotseren deze zondag.
De euforie van het vertoonde spel tegen VDZ en het goede gevoel van de afgelopen weken, waaide en spoelde al gauw weg. Vanaf minuut 1 liet GSV zien, en voelen, dat ze niet waren gekomen om ons de ruimte te geven lekker te ballen. Ze zaten er kort op, zochten het randje van het toelaatbare op, en wisten beter met de omstandigheden om te gaan dan Westervoort. Westervoort kwam met moeite aan voetballen toe, en echte kansen bleven uit. Na een klein half uur kwam GSV met 10 man te staan, doordat de linksback zijn 2e gele kaart voorgeschoteld kreeg.
Gingen we hierdoor gemakkelijker en vrijer voetballen? Niet echt. We kwamen nog wel op 1-0, nadat Mounir was gehaakt in de zestien en Gerard de penalty binnenschoot. Maar nog geen 2 minuten later was het al gelijk. Balverlies op het middenveld in de opbouw, zorgde ervoor dat GSV in de omschakeling ruimte kreeg. Via een dwarrelend schot van een meter of 18 viel de bal diagonaal binnen. Opnieuw beginnen … Tot aan de rust weinig kansen, en het leek erop dat GSV een man meer had i.p.v. wij.
En dat leek ook zo te zijn na de rust. Geen enkel moment leek het erop, dat we het op voetballende kwaliteiten recht gingen trekken. We kwamen niet aan opbouwen toe, en met 10 man en wind mee, wist GSV ons betrekkelijk eenvoudig op de eigen helft te houden. Een aantal gevaarlijke cornerballen en hachelijke situaties in de zestien waren een voorbode. De 1-2 viel nogal lullig door een miscommunicatie tussen Joep en Ronnie. De spits wist wel raad met deze situatie en tikte de bal tergend langzaam binnen. Onverdiend kunnen we dit niet eens noemen. Vlak daarna een goede kans voor Mounir in een 1 tegen 1 duel met de keeper, maar helaas, ook deze bal hobbelde naast de verkeerde kant van de paal. De sfeer werd er ook niet beter op in het veld, en uit voorzorg werden een aantal wissels doorgevoerd. Hein en Ugur kwamen. En langzaam begon het wat beter te lopen. Het leek met nog een minuut of 15 te gaan iets meer op voetbal, en er werden zowaar wat kansen gecreëerd. Na een goede aanval trok Pelle de bal lag voor en Martijn rondde overtuigend af. 2-2, zou het dan toch nog goed komen? Nog een aantal mogelijkheden, en een hele goede kans voor Mounir die tot twee keer toe kon aanleggen. Helaas lukte het ons ook niet de derde treffer te maken.
Het was vandaag gewoon niet. Teveel spelers gaven niet thuis, en we tikten eigenlijk geen een keer het gewenste niveau aan. Met een punt kregen we misschien nog net iets teveel van wat we verdienden. Er is nog geen man overboord, maar als de beleving en de echte wil om te winnen er niet is, dan wordt het een hele uitdaging om doelstellingen te halen.
We weten wat er te doen staat!!