Zondag 21 november, thuis tegen LOIL.
De dag dat de vervelende smaak van Sprinkhanen uit weggespoeld moest worden; De dag dat een heuse Chinese filmclew onze tlots op bewegend beeld vast wilde leggen; De dag dat de beloofde loempia’s al op waren voordat de kantine werd bereikt; De dag dat *Sterretje* in de analen zou verschijnen…
Na een lastige ‘competitiewedstrijdvoorbereidingsweek’ (geen bekervoetbal bij SCE vanwege corona, geen trainen op dinsdag uit voorzorg door diezelfde corona), stond de 4e thuiswedstrijd op het programma. SV Loil was vandaag de tegenstander. Zeker niet te onderschatten, want op voorhand was al bekend dat de ploeg de nodige werklust in huis heeft, maar nog veel meer dan dat, fysiek een stevige, maar bovengemiddelde 2.01 meter lengte per speler telt.
En bij het opkomen van het veld was al gauw duidelijk dat dit niet ongelogen was. Onze eigeste Ronnie 2x gestapeld was bij benadering de lengte van de keeper van SV Loil. Maar goed, zoiets mag de pret nooit drukken, want voetballend moet het verschil gemaakt kunnen worden. En dat ging de eerste 20 minuten best aardig. We hadden duidelijk overwicht, kwamen een paar keer gevaarlijk door, en hadden wat mogelijkheden. Niet echt grote kansen, maar er hing spreekwoordelijk ‘iets in de lucht’. De loopacties van Dennis maakte het voor de achterhoede van Loil bij vlagen behoorlijk lastig, en we waren er steeds dichterbij. De keeper redde een aantal keren op inzetten van Sefa, Dennis en Tygo. Het moment kwam toen de scheidsrechter voor het eerst voor een overtreding floot. Aan de linkerzijde van het veld, een meter of 10 voor de 16-meter kregen we een vrije trap. Joey eiste de bal op, dat doet hij vaker bij dit soort gelegenheden, en trapte deze met gevoel en precisie gecurved richting de lange hoek. Ondanks de 6-meter-31 van de keeper, kon deze niet bij de bal, en viel deze prachtig in de lange hoek. 1-0, en zeker verdiend. Loil gaf echter niet op, zeker ook omdat wij niet doordrukten naar 2-0. Ze bleven compact spelen, en gokten op balverlies van ons in de opbouw, en zo snel mogelijk de voorwaartsen aan het werk zetten. Gelukkig voor ons kwam daar niet heel veel gevaar uit. Hoewel, bij een corner van Loil moest Ronnie katachtig optreden op de lijn na een listige kopbal om de ‘0’ te houden. Dat lukte, en hoe zuur is het dan dat 3 minuten later bij een diepe bal op hun sterke spits, de tegengoal wel valt. Via de rechterkant werd hij weggestuurd, en Jan hield Keurig de binnenkant. Op moment van schieten, probeerde Jan te blokken, toucheert de bal buitenkant voet, en met het nodige geluk valt ook deze bal mooi binnen. Voor Loil dan. 1-1 en we kunnen opnieuw beginnen. Niet veel later moet Joey met een blessure het veld af, en lost Mounir hem af. De druk van ons neemt langzaam weer toe, en er wordt redelijk goed gevoetbald. Diepte, afwisseling in passing, bewegende middenvelders, de achterhoede die het onder controle heeft, opkomende backs. Niet altijd even gelukkig, ook door het soms onvoorspelbare veld, maar er was de juiste drive en spelplezier. Een minuut of 7 voor rust krijgen we een corner aan de rechterkant. Mounir levert een prachtige strakke bal af die Tygo lijkt binnen te koppen. Lijkt, want hij schampt hem, en zo valt de bal voor de voeten van Sefa. En die schiet in de drukte beheerst binnen. 2-1 voor, en we blijven initiatief tonen. Het lukt niet om voor de rust verder afstand te nemen, waardoor we in de 2e helft zeker niet mogen verslappen, en op jacht moeten naar een ruimere marge.
In de 2e helft startten we scherp, en lukte het ons om Loil niet in het spel te laten komen. Na een aantal kansen/mogelijkheden om verder afstand te nemen, gebeurt er rond de 50e minuut iets magisch. Een werkelijk prachtige combinatie over de rechterkant leidt tot de 3-1. Het strakke inspelen van Martijn op Mounir, die daardoor op zn Mounirs wegdraait bij de tegenstander en met gevoel de bal meegeeft in de loop op Tygo of Martijn (zo snel ging het, dat we het niet konden zien vanaf de kant), die hard en halfhoog voorgeeft, en als een duveltje uit een doosje is HIJ daar ineens. HIJ die met veel gevoel en technisch elan de voorzet promoveert tot een heuse Champions League goal. Als Ibrahimovich in zijn glorietijd, zoals Bergkamp in1998 tegen Argentinië, Messiaans, nr.14 waardig: HIJ is *STERRETJE* (of Hein voor intimi). Dit hoge niveau vasthouden blijkt dan toch niet zo eenvoudig. We krijgen nog een paar dotten van kansen op 4-1, maar daarna zakken we weg. Misschien ook door een pittige regenbui, die het veld verder omtoverde in een groene schaatsbaan met kuilen en hobbels. We gaan achteruitlopen, ne komen niet echt aan voetballen toe. Dat sterkt Loil in het geloof dat er nog wat te halen is, en zij dringen aan. Tot hele gevaarlijke kansen leidt dit niet, hoewel Ronnie toch wat handen- en voetenwerk moet verrichten. Het is en blijft billenknijpen vanaf de kant. Nino komt er na een minuut of 60 in voor de moegestreden Dennis, en laat ook in deze zware omstandigheden zien, dat hij uit het juiste voetbalhout gesneden is. Cas laat ons even schrikken als hij lang blijft liggen op het middenveld, er worden meer slidings gemaakt, *Sterretje* wordt liggend op de grond ongelukkig geraakt aan zijn hoofd in de loop. Er komen meer fysieke duels, er worden meer fouten gemaakt, en Loil geeft niet op. Heel langzaam lijkt het bij vlagen op overleven, hoewel we gewoon voor staan. *Sterretje* wordt vervangen door Appa, die blij is dat hij weer de wei in kan, en zijn tomeloze energie ook meteen laat gelden. Tijdens een van de clashes in de zestien bij ons, ruimt Joep de bal vakkundig op. Dit gaat met zoveel power gepaard, dat zijn lies dit ff niet trekt. Hij kan helaas niet verder. Een gemis, want vandaag liet hij zien dat hij ook centraal zijn mannetje staat, en voetballend daar prima tot zijn recht komt. Een probleem is verder ook, dat we door onze wisselmomenten heen waren. De mannen losten dit in het veld prima op. We gingen verder met 2 spitsen, en de rest werd moeiteloos ingevuld. Hoe mooi is het dan, dat we net voor tijd ook nog de 4-1 maken na een goede uitbraak. Sefa zorgt voor het binnentikken van dit doelpunt. We spelen de pot uit en voegen 3 punten toe aan het totaal. Met vlagen behoorlijk goed, in de 2e helft zo nu en dan het zogenaamde ‘Knoepen Light’ gezien (wat ook moet, als het ff niet loopt), maar bovenal een fenomenaal 3e doelpunt.
Even genieten nog, deze week er weer volop tegenaan, en zondag naar Arnhemia … Ook dan zal er gewerkt moeten worden om tot een goed resultaat te komen.