Het uitgangspunt voor dit seizoen is klassebehoud; je hoort dus in 'het linker rijtje' te eindigen. Daartoe moeten wedstrijden tegen lager geklasseerde ploegen worden gewonnen. Vanmiddag deed Sportclub goede zaken op de ranglijst door thuis hekkensluiter Columbia met 3-2 te verslaan.

Na één minuut stilte in acht genomen te hebben voor het overlijden van Francis Richardson en Peter Siebenheller, ging de wedstrijd op het winderige en natte sportpark Naederhuyse van start. Zoals al eerder geschreven ontlopen de ploegen in Klasse 2G elkaar niet veel en er ontspon zich dan ook een gelijkwaardig duel. Het eerste kwartier waren de gasten uit Apeldoorn een paar keer voor het doel van Ronnie te vinden maar naar mate de eerste helft vorderde kwam de thuisploeg beter in de wedstrijd. Er werd echter verzuimd dit overwicht in doelpunten uit te drukken. Onder de toeschouwers werd er dan ook lichtelijk gemord; waarom is er niemand die een keer de trekker overhaalt? Er zijn mooie aanvalspatronen op de niet al te beste grasmat gelegd, maar die worden tot in den treuren doorgevoerd. Voorzichtig werd er al gesproken over 'de ploeg van Wim Breienberg'. Dat de blauwwitten met een 1-0 voorsprong mochten gaan rusten, was te danken aan een ongelukkige actie van een Columbiaverdediger; hij gleed de bal in eigen doel.

Na de thee kwam Westervoort furieus uit de startblokken; zowel Stan (vandaag voorhoedespeler) als Tim hadden de voorsprong kunnen verdubbelen, maar deden dat (net) niet. De thuisploeg bleef mooie aanvallen opbouwen en het wachten was op de 2-0. Uiteindelijk kwam deze van de voet van Mounir; hij ronde een aanval over links beheerst af. Even later had hij nogmaals kunnen scoren maar alleen voor de Apeldoornse keeper faalde hij. Ook andere spelers hadden kansen om de wedstrijd in het slot te gooien maar het lukt niet om de derde treffer te maken. In plaats daarvan scoorden de bezoekers zelfs, zodat er weer sprake was van een echte wedstrijd. Door een ongelukkige handsbal van Tim in het strafschopgebied mochten zij aanleggen voor een penalty. Doelman Ronnie, die zich langzaam als penaltykiller aan het ontpoppen is, was ditmaal kansloos.

Met Joep voor Boy, Manu voor Stan en Max voor Mounir werd getracht de voorsprong toch weer verder uit te bouwen. En dat lukte! Na een werkelijk fantastische aanval met hoofdrolspelers Jamy, Christiaan en Martijn, schoot de laatste onberispelijk binnen. Dat de bezoekers in de slotminuut nog de 3-2 scoorden was een smetje op de verder verdiend gewonnen wedstrijd.

Een overwinning van het collectief. De titel van Man van de Wedstrijd moet, wat mij betreft, vandaag gedeeld worden. De energie en techniek van Jamy en Tycho waren een lust voor het oog en een plaag voor Columbia.

En de scheids was ook goed.

- Rob G.

Laden...